- Hmm nie umiem opowiadać - mruknęłam.
- Na pewno umiesz, no weź mi coś opowiedz.
- No dobra, niech ci będzie, ale czekaj. - zaczęłam myśleć, o czym mu opowiedzieć.
- Kiedyś kiedy chodziłam do normalnej szkoły, miałam wtedy jakieś 13-14 lat, chodziłam do szkoły z internatem, byłam w pokoju z dwiema koleżankami, no i poznałam wtedy chłopaka - zrobił dziwną mine - No co myślisz że jestes pierwszym chłopakiem jakiego spotkałam? No i przypominał trochę ciebie wiesz, miał jasne włosy, nie aż takie jak ty ale jasne, no i miał podobne oczy, ale dużo mu brakowało do ciebie, no i on mi się spodobał a ja mu i jakoś pod koniec pierwszego semestru zaczeliśmy ze sobą chodzić, ale wiesz byliśmy jeszcze dziećmi - zaśmiałam się. - No i pod koniec roku powiedział mi że nie możemy być już razem, no ja się trochę załamałam jak każda dziewczyna, ale jakoś to przeżyłam, a potem na zakończeniu roku szkolnego widziałam go jak wracał z moją najlepszą przyjaciółką trzymając się za ręce. I wtedy straciłam najlepszą przyjaciółkę, która się do mnie nie odzywała, twierdząc jakby się nic nie stało i chłopaka, którego jakbym teraz spotkała, to chyba bym go zaatakowała jako wilk - zaśmiałam się smutno. - Mam chyba gdzieś jego zdjęcie wiesz moge ci pokazać - wyjełam zdjęcie i pokazałam mu. Patrzał mu się uważnie.
- No to może teraz ty mi coś o sobie powiesz? Pewnie miałeś dużo adoratorek - zasmiałam się.
<Zero?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz